W kwietniu 2010 roku podczas ślubu brytyjskiego następcy tronu księcia Wiliama i Kate Middleton w londyńskim Opactwie Westminsterskim – tylko jeden gość wystąpił w surducie, wszyscy pozostali mężczyźni ubrani byli w żakiety męskie.
Po ślubie najwięcej uwagi poświęcono oczywiście młodej parze, brytyjskiemu premierowi Cameronowi i jego małżonce, Davidowi i Victorii Beckham, kapeluszowi pewnej księżnej oraz ubranemu właśnie w jedyny surdut na uroczystości, królowi Tonga George Tupou V.
(Tonga jest archipelagiem około 170 niewielkich wysp na południowym Pacyfiku)
Okazało się, że dobrze uszyty oraz przemyślany dobór stroju – może na chwilę zwrócić uwagę świata, na jego małą, może zbyt małą część aby była ważna na co dzień.
*Pierwsze zdjęcie przedstawia 3 stroje – żakiet angielski, surdut i garnitur. Wszystkie stroje wg mody na 1900 rok.
**Kolejne zdjęcie przedstawia króla Tonga George Tupou V w roku 2010, podczas uroczystości ślubnych w londyńskim Opactwie Westminsterskim.(Surdut w wersji dwurzędowej)
Koronę strojów męskich dziennych dzierży dziś Żakiet Angielski ale jeszcze na początku XX wieku nie było to pewne.
Żakiet Męski był bowiem u zarania pomyślany jako strój do jazdy konnej. Surdut natomiast wiązany był mocniej z chwałą oręża wojen napoleońskich, a od 1840 roku był częścią garderoby najważniejszych wówczas armii świata – Prus, Rosji, Francji i Ameryki.
Szlachetniejsze pochodzenie pozwoliło Surdutowi zyskać popularność, a w końcu królować na salonach od około 1850 roku aż do końca wieku. Początek 20 wieku to już w finale przegrana konkurencja z żakietem męskim, który najpierw zostaje uznanym zamiennikiem surduta, a … a dziś o surducie pamiętają już tylko nieliczni.
***Zmiana popularności obu strojów przebiegała szybciej w klasach niższych (pracujących) i wolniej wśród posiadaczy tytułów szlacheckich.
Józef Błoński
Warszawa, 17 Października 2013